De markante Oostvaardersdijk tussen Lelystad en Almere oogt vanaf de weg open en transparant. Maar onder water is de scheiding tussen het weidse Markermeer en de dieper gelegen Oostvaardersplassen en Lepelaarplassen stevig en hard. De unieke natuurgebieden, die elkaar zoveel te bieden hebben, weten elkaar nu nog niet of nauwelijks te vinden. Daar komt dankzij Oostvaardersoevers verandering in.
Vissen op doorreis
Door de aanleg van slimme water in- en uitlaten, vispassages en natuurlijke land-waterovergangen, kunnen in het voorjaar vissen uit het Markermeer naar de ondiepe moerassen trekken en zich daar voortplanten. De jonge vissen kunnen opgroeien in de ondiepe wateren van de ondergelopen rietvelden en graslanden. Als in de zomer en het najaar het waterpeil in die gebieden zakt, kunnen ze zich laten meevoeren met de stroming naar het diepere water waar ze via de vispassage in het Markermeer komen.
Een natuurlijk moeras
Straks komen in het Markermeer, nabij de Oostvaardersdijk, één of meer luwtegebieden. Daar ontstaat een onderwaterlandschap dat ruimte biedt voor planten en dieren, een luwtezone waar algen, waterplanten, plankton, schelpdieren en vissen kans krijgen om zich te ontwikkelen. Hierdoor neemt de biodiversiteit en ecologische waterkwaliteit van het Markermeer toe. En ook het moeras profiteert: de Oostvaardersplassen en Lepelaarplassen krijgen door de verbindingen de mogelijkheid een waterbeheer in te stellen dat meer is afgestemd op een natuurlijker en goed functionerend moeras. Hierdoor zijn de moerassen beter bestand tegen periodes van droogte.