Immaterieel erfgoed, ook wel levend erfgoed genoemd, is de schakel tussen het verleden, het heden en de toekomst. Het is de cultuur van nu, verbonden met vorige generaties en gericht op de toekomst. Denk aan festiviteiten, rituelen, tradities, vertellingen, uitvoerende kunsten, ambachten en het doorgeven van kennis. Dit erfgoed verandert voortdurend en groeit mee met de samenleving. Het verbindt gemeenschappen en geeft een gevoel van trots en identiteit.
De kracht van de gemeenschap
In Flevoland wordt erfgoed breed gedefinieerd. Het is aan de gemeenschap zelf om de waarde van hun erfgoed aan te wijzen en te duiden. De provincie ondersteunt dit proces door hulpmiddelen aan te bieden die helpen bij het definiëren, waarderen en uitdragen van erfgoed. Hoewel er nog geen specifiek beleid is voor immaterieel erfgoed, gaat de provincie hier de komende periode mee aan de slag. Dit biedt een kans om het rijke culturele aanbod van Flevoland te koesteren en te versterken.
Urker Taal: een levend erfgoed
Een prachtig voorbeeld van immaterieel erfgoed in Flevoland is de Urker taal, die in de gemeente Urk wordt gesproken. Deze levendige taal maakt deel uit van het Nedersaksisch en werd op 13 september 2024 officieel erkend door de provincie en de gemeente Urk. Dit convenant benadrukt het belang van de Urker taal en hoopt dat deze streektaal steeds meer wordt gewaardeerd en met trots wordt gesproken.